- laudo
- laudo, āvi, ātum, 1, v. a. [laus], to praise, laud, commend, extol, eulogize, approve (cf.: celebro, praed co).I.Lit.A.In gen.: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.):* (β).
coram in os te laudare,
to praise to one's face, Ter. Ad. 2, 4, 5; cf.:in faciem,
Lact. 3, 14, 7:vituperare improbos asperius, laudare bonos ornatius,
Cic. de Or. 2, [p. 1043] 9, 35:et efferre aliquid,
id. ib. 2, 75, 304:rationem,
id. Fam. 5, 20, 4:sententiam alicujus,
id. Sest. 34, 74:laudantur exquisitissimis verbis legiones,
id. Phil. 4, 3, 6:legem ipsam,
id. Leg. 3, 1, 2:magnifice,
id. Brut. 73, 254:agricolam laudat juris peritus,
praises him as happy, extols his happiness, Hor. S. 1, 1, 9; so,diversa sequentes,
id. ib. 1, 1, 3; 109: volucrem laudamus equum, praise as swift, i. e. for swiftness, Juv. 8, 57:laudatur dis aequa potestas,
id. 4, 71.—Part. as subst.:prava laudantium sermo,
Sen. Ep. 123, 9.— Pass. with dat.:numquam praestantibus viris laudata est in una sententia perpetua permansio,
Cic. Fam. 1, 9, 21:Germanicus cunctis laudatus,
by all, Tac. A. 4, 57 fin.:herba laudata Eratostheni,
Plin. 22, 22, 43, § 86:laudataque quondam ora Jovi,
Ov. M. 2, 480.—Poet., with object.-gen.:(γ).laudabat leti juvenem,
pronounced him happy on account of his death, Sil. 4, 260.—With in and abl.:(δ).in quo tuum consilium nemo potest non maxime laudare,
Cic. Fam. 4, 7, 2:juvenes laudari in bonis gaudent,
Quint. 5, 12, 22:scriptores iamborum saepe in illis laudantur,
id. 10, 1, 9.—Pass. with inf. ( poet. ):(ε).extinxisse nefas Laudabor,
Verg. A. 2, 585.—With quod:(ζ).quod viris fortibus honos habitus est, laudo,
Cic. Rosc. Am. 47, 137:laudat Africanum Panaetius, quod fuerit abstinens,
id. Off. 2, 22, 76:jamne igitur laudas, quod de sapientibus alter Ridebat, etc.,
Juv. 10, 28:non laudans, quod non in melius, sed in deterius, convenitis,
Vulg. 1 Cor. 11, 17.—With quoniam:(η).utrumque laudemus, quoniam per illos ne haec quidem genera laude caruerunt,
Cic. Brut. 30, 116.—With cum (very rare):(θ).te quidem, cum isto animo es, satis laudare non possum,
Cic. Mil. 36, 99:jam id ipsum consul laudare, cum initiatam se (Hispala) non infitiaretur,
Liv. 39, 12, 7.—With si:B.consilium laudo artificis, si munere tanto Praecipuam in tabulis ceram senis abstulit orbi,
Juv. 4, 18.—In partic.1.To pronounce a funeral oration over a person:2.quem cum supremo ejus die Maximus laudaret,
Cic. Mur. 36, 75; id. Q. Fr. 3, 8, 5.—In medicine, to recommend as a remedy:3.apri cerebrum contra serpentes laudatur,
Plin. 28, 10, 42, § 152; 29, 3, 12, § 54.—To praise, compliment, i. e. dismiss with a compliment, leave, turn from ( poet. ):II.laudato ingentia rura, Exiguum colito,
Verg. G. 2, 412: cf.:probitas laudatur et alget,
Juv. 1, 74 —Transf., to adduce, name, quote, cite a person as any thing:laudare significat priscā linguā nominare appellareque,
Gell. 2, 6, 16; cf.: laudare ponebatur apud antiquos pro nominare, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.:id ut scias, Jovem supremum testem laudo,
Plaut. Capt. 2, 3, 66:quem rerum Romanarum auctorem laudare possum religiosissimum,
Cic. Brut. 11, 44:auctores,
id. de Or. 3, 18, 68; cf.:ut auctoribus laudandis ineptiarum crimen effugiam,
id. ib. 3, 49, 187: auctore laudato, Cod. 8, 45, 7.—Hence, laudātus, a, um, P. a., extolled, praiseworthy, esteemed, excellent:laudari a laudato viro,
Cic. Fam. 5, 12, 7; Naev. ap. Cic. Fam. 15, 6, 1:omnium laudatarum artium procreatrix,
Cic. de Or. 1, 3, 9:hunc ubi laudatos jactantem in sanguine vultus videt,
Ov. M. 5, 59:olus laudatum in cibis,
Plin. 22, 22, 33, § 74.— Comp.:saccharon et Arabia fert, sed laudatius India,
Plin. 12, 8, 17, § 32.— Sup.:laudatissimus caseus,
Plin. 11, 42, 97, § 241:virgo laudatissima formae dote,
Ov. M. 9, 715.—Hence, adv.: laudātē, laudably, admirably:regias domos laudatissime ebore adornans,
Plin. 36, 6, 5, § 46 (al. lautissime).
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.